CREDIT SUPPORT

Zoals hierboven reeds aangestipt is, brengt OTC handel in energie bepaalde risico’s met zich mee. Aangezien bij deze contracten geen beurs betrokken is, moeten partijen goed opletten met wie zij transacties aangaan om ervoor te zorgen dat de overeenkomst ook daadwerkelijk nagekomen wordt. Het is daarom dan ook gebruikelijk dat er door energieleveranciers credit support wordt gevraagd, waarmee gegarandeerd wordt dat de wederpartij zijn verplichtingen na zal komen en dat de leverancier geen verlies lijdt. Er zijn verschillende manieren waarop partijen credit support kunnen verkrijgen.

Allereerst is er de mogelijkheid om een ISDA Master Agreement aan te gaan. Omdat de derivatenmarkt erg hard is gegroeid en hier erg veel geld in om gaat, is in 1985 besloten om de ISDA Master Agreement op te stellen. Dit is een standaard document dat gebruikt wordt om OTC derivatentransacties te reguleren. De ISDA Master Agreement is opgesteld door de International Swaps and Derivatives Association (ISDA). Dit is een organisatie die gecreëerd is door de derivatenmarkt en die deelnemende partijen representeert. De ISDA helpt om de derivatenmarkt te verbeteren door de risico’s met betrekking tot deze markt te identificeren en deze risico’s te verkleinen. In een ISDA Master Agreement zijn de standaard voorwaarden opgenomen die van toepassing zijn op een energiecontract tussen twee partijen. De ISDA Master Agreement is een raamovereenkomst en is op zichzelf standaard, maar gaat gepaard met verschillende aanvullende documenten. Vaak worden er ook een gepersonaliseerd schema, een elections sheet en een credit support annex (CSA) opgesteld en ondertekend door partijen. De CSA is het document dat een partij credit support verleent. Een CSA zet de regels uiteen die van toepassing zijn op de wederzijdse terbeschikkingstelling van onderpand door partijen. Doordat beide partijen een onderpand ter beschikking stellen, wordt kredietbescherming geboden. CSA’s worden gebruikt voor het vastleggen van onderpandregelingen tussen twee partijen die OTC derivaten verhandelen. In dit geval gaat het dan om partijen die energie willen kopen en verkopen. Het vastleggen van dit onderpand is dan ook het belangrijkste doel van de CSA. Het onderpand is bedoeld om insolventierisico’s en potentiele verliezen te verkleinen. De CSA is de meest gebruikte credit support met betrekking tot energiehandel.

Naast de CSA, zijn er echter ook nog andere mogelijkheden voor partijen om zekerheid met betrekking tot nakoming van een contract te verkrijgen. Een partij heeft bijvoorbeeld ook de mogelijk om een parent company guarantee van de tegenpartij te vragen. Een parent company guarantee is van toepassing in een concernrelatie. Hierbij kan een moedermaatschappij of holding aangeven in te staan voor de kredietwaardigheid van een dochteronderneming. De dochteronderneming sluit in dit geval dus een energiecontract af en de moedermaatschappij staat tegenover de tegenpartij garant voor nakoming van het contract. Een moedermaatschappij kan ook een zogenaamde letter of comfort afgeven. Dit is een verklaring waarin de partij die om credit support verzoekt gerustgesteld wordt wat betreft de kans op voldoening van schuldvorderingen door de dochteronderneming. Hierin kan de moedermaatschappij bijvoorbeeld aangeven dat ze toezicht op het beleid van de dochteronderneming zal houden of bepaalde toezeggingen doen over de omvang van het vermogen van de dochteronderneming. Of een letter of comfort enig recht aan de tegenpartij geeft, hangt echter af van de bewoordingen en de inhoud van de verklaring van de moedermaatschappij. Credit support kan ook verkregen worden op basis van een bankgarantie. Een bankgarantie is een contract waarin een bank garandeert om gedurende de looptijd van het energiecontract een bepaald bedrag aan de tegenpartij uit te keren. Het uitgangspunt van de bank bij een bankgarantie is ‘first pay, then talk’. Dit houdt in dat de bank niet inhoudelijk toetst of er sprake is van een opeisbare vordering van de tegenpartij. Alleen wanneer de claim willekeurig of kennelijk bedrieglijk is, zal de bank niet tot uitkering overgaan. Bij een bankgarantie krijgt een partij dus de garantie dat de bank een bepaald bedrag uitkeert wanneer de tegenpartij zijn verplichtingen niet na kan komen. Tot slot kan een partij die credit support verlangt om inzicht in de financiële ratio van de tegenpartij vragen. Partijen die willen weten of de tegenpartij aan zijn betalingsverplichting kan voldoen, kan de onderneming van de tegenpartij financieel beoordelen aan de hand van ratio’s. Hierbij zijn drie ratio’s van belang: de liquiditeitsratio, de solvabiliteitsratio en de rentabiliteitsratio. De liquiditeitsratio toont aan in welke mate een onderneming in staat is om op korte termijn aan zijn betalingsverplichtingen te voldoen. De solvabiliteitsratio geeft inzicht in de verhouding van het eigen vermogen van een onderneming ten opzichte van het benodigde vermogen. Deze ratio geeft aan of de ond.